The brilliance of architecture in the Safavid period
گفتگو در باره معماری دودمان آذری صفوی که نزدیک به 236 سال بر کشور فرمانروایی کردند گسترده خواهد بود چرا که پایتخت کشور چندبار جا به جا شد. البته این خود ناخواسته کمکی به آبادانی و گسترش معماری و شهرسازی بود. معماری روزگار صفوی تنها در زمانی پیشرفت داشت که آرامش برقرار بود. برای گفتن از درخشش معماری صفوی نیاز است پیش درآمدی کوتاه در باره دودمان صفوی و رویدادهای آن روزگار گفته شود. پیش از هر چیز معماری صفوی، ادامه دهنده سبک و روش معماری روزگار تیموریان بود و تا سال ها ادامه داشت. در روزگار شاه اسماعیل یکم که درگیر جنگ با امپراتوری عثمانی بود و شکست در چالدران رخ داد شاه اسماعیل فرصت پیدا نکرد، در گستره معماری و شهرسازی کاری انجام بدهد. از سوی دیگر با پیشی گرفتن کشور پرتغال که دارای نیروی دریایی نیرومند فراسوی آب ها بود، از "گوا"ی هند، با چشم و گوش باز سرنوشت شاه اسماعیل و جنگ عثمانی با صفوی را زیر نظر داشتند. آن ها و کشورهای استعماری دیگر اروپا همیشه به شاخاب پارس چشم طمع داشتند. دریا سالار آلفونسو د آلبو کریک به آبخوست های لارک و قشم و هرمز در شاخاب پارس یورش آورد. از آنجا بود که چون ایران از یک سو در حال جنگ با عثمانی بود و از سویی در جنوب نیز نیروی دریایی چندانی نداشت پرتغالی ها از فرصت استفاده کردند و در آبخوست های شاخاب پارس با شکست نیروهای ابومظفر سیف الدین ابا نصر فرمانروای محلی که او هم به گونه شاه اسماعیل سن کمی داشت در نبردی خونین آبخوست هرمز را تسخیر کردند. پرتغالی ها با ساختن دژهای سترگ که آمیخته ای از طرح دژهای باستانی ایران و اروپایی بود، توانستند برای 115 سال لنگر بیندازند و کنگر بخورند.
The conversation about the architecture of the Azeri Safavid dynasty, which ruled the country for nearly 236 years, will be extensive because the country's capital was moved several times. Of course, this was an unintended contribution to the development and expansion of architecture and urban planning. The architecture of the Safavid era progressed only when there was peace. To talk about the brilliance of Safavid architecture, a brief introduction about the Safavid dynasty and the events of that time is needed. First of all, Safavid architecture continued the style and method of Timurid era architecture and continued for many years. During the time of Shah Ismail I, who was involved in the war with the Ottoman Empire and the defeat occurred in Chaldaran, Shah Ismail did not have the opportunity to do anything in the field of architecture and urban planning. On the other hand, by surpassing the country of Portugal, which had a strong navy overseas, from "Goa" in India, they watched the fate of Shah Ismail and the Ottoman war with the Safavids with open eyes and ears. They and other colonial countries of Europe have always been greedy for the tributary of Pars. The admiral Alfonso de Albuquerque attacked the Lark, Qeshm and Hormuz aqueducts in the Pars tributary. It was because of that, because Iran was at war with the Ottomans on the one hand, and on the other hand, it did not have much naval power in the south, the Portuguese took advantage of the opportunity and defeated the forces of Abu Muzafar Saif al-Din Aba Nasr, the local ruler, in the Shahab waters of Pars. When Shah Ismail was young, they captured Hormuz in a bloody battle. The Portuguese were able to anchor and eat artichokes for 115 years by building great forts that were a mix of ancient Iranian and European forts.
© کلیه حقوق این وب سایت محفوظ می باشد . طراحی و پیاده سازی شده توسط : فرازنت ( پورتال آنلاین مدیریت و داوری مجله ) ویرایش 7.1
